Het moment dat de zoektocht naar wie ik ben is begonnen, ligt vele jaren achter mij. Ik dacht toen dat ik alleen maar van dieren kon houden en kennelijk niet van mensen. Er moest absoluut iets mis met me zijn. Mijn grote vraag was dan ook: wat is liefde eigenlijk, hoe maak ik dat tastbaar. Die tocht heeft me op verschillende ontwikkelingspaden gebracht. Door astrologie kreeg ik meer inzicht in mezelf. In de opleiding hypnotherapie ontmoette ik mijn leraar voor de daarop volgende jaren. Door hem te volgen naar zijn eigen opleiding energetisch therapeut leerde ik mededogen voor mijn medemens te hebben en vooral ook met mededogen naar mezelf te kijken. Zachter te zijn, respect te hebben voor ieders pad. Dat opende mijn hart, waardoor ik er weer contact mee begon te krijgen. Liefde, begreep ik inmiddels, begint bij mezelf. Mezelf accepteren, van mezelf houden. Dat is de basis en dan beginnen deze liefde weg te geven, was me inmiddels wel duidelijk geworden. Dat was een verademing en gaf rust. De zon begon daardoor weer in mijn leven te schijnen.

En toch ……. na elke opleiding had ik het gevoel veel geleerd en ervaren te hebben, maar nog steeds iets te missen. Alleen ik kon niet omschrijven wat. Totdat ik de healersopleiding ging doen. Ik ontdekte dat de teachers liefde en vreugde gaven (en nog steeds geven) vanuit het besef van wederzijdse betrokkenheid van al wat leeft. Liefde en vreugde, die zin geven aan het leven. Het voelt als herboren te zijn. Ik kreeg weer vreugde in de dingen die ik deed en de dingen die ik deed gaven me weer vreugde terug. Doordat ik die vreugde weer hervonden heb, besef ik nu dat ik vreugde kan oproepen bij mij en bij anderen.

Al deze lessen heb ik met vallen en opstaan geleerd en ze hebben me uiteindelijk gebracht waar ik nu ben en naar wat ik nu doe. Daarin wil ik ook anderen laten delen. Dat liefde en vreugde ons leven mag en kan verlichten, dat is mijn innerlijke wens en mijn gids.

Elly de Lezenne Coulander